حضرت زینب(س) در پنجم جمادي الاولي سال پنجم یا ششم هجري در شهر مدینه دیده به جهان گشود. كنیه گرامیشان ام الحسن و ام كلثوم بود و لقب های ایشان صدّیقة الصغري، عصمة الصغري، ولیه اللّه العظمي، ناموس الكبري، شریكه الحسین و عالمه غیر معلّمه، فاضله، كامله و ... است.

پدر بزرگوار حضرت زینب(س)، نخستین پیشواي شیعیان حضرت علی(ع) و مادر گرامیشان، حضرت فاطمه(س) بود.

هنگامی كه آن حضرت به دنیا آمدند، حضرت محمد(ص) فرمودند: 'به آن هایی كه حاضرند و نیز كسانی كه بعدها این سخن مرا می شنوند، سفارش می كنم كه احترام این دختر را نگه دارند؛ این دختر شبیه خدیجه(س) است.'

حضرت زینب(س) از همان كودكی دارای كمالات معنوی و علمی بود و اطرافیان خویش را به شگفتی وامی داشت، ایشان در دامان پر مهر مادر و آغوش مهربان پدر رشد یافت، در اوایل خردسالی بود كه جد بـزرگـوارش،‍ رسول اكرم(ص) را از دست داد و نتوانست به طور كامل از سرچشمه معنویت سیراب شود، هنوز مدتی از وفات پیامبر اسلام(ص) نگذشته بود كه حضرت فاطمه زهرا(س) به شهادت رسید و حضرت زینب(س) در غمی عظیم فرو رفت، اگـر چـه ایشان تـنـهـا زمانی كوتاه توانست از وجود آن دو عزیز بهره ببرد اما در همین مدت، كه آغاز شكل گیري شخصیت او بود، از پرتو تابناك انوار طیبه آن دو معصوم، سرمایه گرانبهایي براي آینده خویش بدست آورد و از آن پس از تربیت و مصاحبت پدر والامـقـام خویش، حضرت علي(ع) بهره مند شد.

حضرت زینب(س) از علم و دانش خاندان نبوت سیراب شد، ایشان در فصاحت و بلاغت یكی از بزرگترین نشانه های برحق پروردگار بود. در بردباری، بخشش، كرم، بصیرت و تدبیر در میان اهل بیت(ع) یك نمونه كامل به شمار می رفت، حضرت زینب(س) دارای روحی بزرگ، مقام تقوا و آینه تمام نمای مقام رسالت و ولایت بود.

حضرت زینب كبری(س) در سال های بعد، شاهد خـانـه نـشـیـنـي و مـظـلومـیـت، نخستین پیشوای شیعیان شد و حیله ها و نیرنگ هایی كه در حق امیرالمومنین(ع) روا داشتند را با تمام وجود حس كرد، اما ایشان در همان دوران سخت و طاقت فرسا هماره كوشید تا به بهترین شكل معارف اسلام را آموزش دهد و مردمان آن عصر را راهنمایی و هدایت كند.

پس از شهادت حضرت علي(ع) و وداع تلخ با پدر بزرگوارشان، شاهد بود كه پیمان شكنان سـسـت عـهـد، بـا بـرادر والا مقامشان، امـام حـسـن مـجـتـبي(ع) چه اعمال و رفتاری ناپسندی انجام دادند. آن عالیقدر در سراسر دوران ده ساله امامت امام حسن مجتبي(ع) مصیبت هاي دردناكی را حس كرد تا آن كه سرانجام امام دوم شیعیان به دنبال همین دسیسه ها و توطئه ها به شهادت رسید.

از آغاز امامت امام حسین(ع)، آن بانوی بزرگوار دلاورانه در كنار برادر خویش در تمامی لحظه ها ایستاد و آموزگار مقاومت، ایثار و شجاعت لقب گرفت و در واقعه كربلا همراه كاروان اسلام راهسپار كربلا شد، پس از شهادت مظلومانه امام حسین(ع)؛ حساس ترین و مهم ترین برهه از حیات حضرت زینب(س) آغاز و ایشان عهده دار بار سنگین پرچم ولایت شدند و با سخنرانی رسا و مقتدرانه خویش در برابر یزید و یزیدیان نشان دادند كه اهل بیت(ع) و پیروان راستین آنان تا به ابد در برابر ظلم و ستم می ایستند و بر آنها پیروز می شوند و این چنین حضرت زینب(س)، حماسه ساز بزرگ عاشورا شد.

حضرت زینب(س) در واقع كربلا هماره به پرستاری و مراقبت از حضرت سجاد(ع) كه در آن دوران بیمار بود و همچنین دیگر كاروانیان كه در جبهه نبرد مجروح و زخمی می شدند، می پرداخت، به همین دلیل ایشان پرستار نهضت و انقلاب حسینی نام گرفت.

پیامبراكرم (ص) درباره جایگاه پرستار فرمودند: 'هر كس در رفع نیازهای بیماری بكوشد،ازگناهانش پاك می‏شود همانند روزی كه مادرش او را به دنیا آورد همچنین كسی كه یك شبانه روز از بیماری پرستاری كند، خداوند او را با ابراهیم خلیل (ع) محشور خواهد كرد و او همانند برق خیره كننده و درخشان از صراط عبور می‏كند.'

عظمت و اقتدار شخصیت حضرت زینب(س) در عرصه های گوناگون زندگی ایشان باعث شد كه بخش سنگینی از بار امامت و زعامت پدر گرامی و دو برادر عالی مقامشان بر عهده ایشان باشد و یاری بخش مسلمانان در یكی از سخت ترین و حساس ترین برهه های تاریخ اسلام باشند.

حضرت زینب(س) حماسه ساز كربلا كه سراسر عمر پربار خویش را به دفاع از حقانیت اسلام و پیروی از امامت پرداخته بود و در برابر تمامی كینه توزی ها ایستادگی كرد و دلاورانه به پاسداری از حق و حقیقت پرداخت، سرانجام در پانزدهم رجب 63 هجری هنگامی كه به سرزمین شام رفته بودند، دیده از جهان فرو بست و پیروان راستینش را در غمی شگرف فرو برد؛ اكنون آرامگاه مطهر آن حضرت در سوریه، زیارتگاه عاشقان خاندان اهل بیت(ع) است.

روز ولادت حضرت زینب(س)، پرستار بزرگ كربلا، در ایران روز پرستار نام گرفته است، تا بهانه ای برای قدردانی از فرشتگان سپیدپوشی باشد كه لحظه های گرانقدر زندگی خویش را به مراقبت از انسان هایی می پردازند كه نیازمند یاری و همیاری آنها هستند؛ امید است تا این قشر زحمتكش جامعه با الگو قرار دادن آن حضرت(س)، همچون ایشان، وظیفه مهم و حساس پرستاری را بهترین نحو به انجام رسانند.

اطلاع**2002**1717